Afsterven van taxushaag – taxuskever

Bij jonge recent aangeplante Taxus baccata hagen zijn er soms een aantal exemplaren die sneuvelen. Grote boosdoener is, naast te natte grond, de taxuskever.
Vooreerst is Taxus een plant voor een droge kalkhoudende zandgrond. Hier moet bij het aanplanten rekening mee gehouden worden. In natte omstandigheden krijgt Taxus baccata het zeker moeilijk.
Taxus wordt nogal wat gebruikt als lage haag of in de vorm van blokken e.d. vlakbij paden en terassen. Heel dikwijls wateren deze af in de omliggende beplanting. Taxus baccata kan hier echter niet tegen.

Heel vaak wordt dan als oplossing een drainagebuis met grindkoffer onder of net naast de taxushaag geplaatst. Eventueel kan voor het aanplanten rijnzand in de grond ingewerkt worden om de waterdoorlatendheid van de grond te verbeteren. Dit is een syteem dat kan gebruikt worden om alle te natte gronden te verbeteren. Let wel op: geen zeezand gebruiken!! Zeezand bevat immers zout en zoals je allicht zal weten is het grootste deel van de planten daar niet erg op gesteld.

Vooral de Taxus baccata is gevoelig voor natte grond. Taxus media ‘Hicksii’, kan wel beter tegen natte grond. Soms gebeurt het dan ook dat afgestorven planten in een taxus baccata haag vervangen worden door Taxus media ‘Hicksii’.

Maar ook de taxuskever of de gegroefde lapsnuitkever (Otiorhynchus sulcatus) kan de oorzaak van de sterfte zijn. De taxuskever is een zwarte of donkerbruine kever met een hard schild (kraakt als je erop trapt) die aan het bladgroen vreet bij verschillende plantensoorten ( Taxus, Rhododendron, bodembedekkers…) Deze vliegende kever is echter niet de aanleiding van de schade aan taxus, wel de larven ervan. De taxuskever legt vanaf juni zijn eitjes in de grond, de larven die hieruit ontstaan vreten gedurende de winter aan de wortelhals en de wortels van taxus. De schors en de bast worden weggevreten, juist onder de grond. Dit zal resulteren in een plant die in het voorjaar niet goed uitloopt. Taxushagen die onregelmatig uitlopen zijn hiervan het gevolg. Als je vreest dat je haag aangetast is door taxuskever, graaf dan voorzichtjes rond de stam van de aangetaste planten; juist onder de grond zal je een vraatplek bemerken, je ziet normaliter de bleke kleur van de bast. Gedurende de winter kan je deze larve, een wit wormpje van 1 à 2 cm lang, gemakkelijk opmerken als je wat grond omspit rondom de aangetaste taxus.

Bestrijding

Er zijn 2 manieren om de taxuskever te bestrijden:

Chemische bestrijding van taxuskever zelf. Op deze manier voorkom je dat de kevers eitjes leggen. Dit kan met een combinatie van Calypso Garden (Bayer) en Decis plus Siertuin (Bayer).
Deze toepassing moet wel gebeuren vanaf de 1e kevers uitkomen (+- half mei) zodat ze geen kans hebben om eitjes te leggen.

Biologische bestrijding van de larven zelf. Hierbij worden eitjes van aaltjes aangegoten rondom de Taxusplanten, deze aaltjes zullen op hun beurt de larves van de taxuskever opvreten.

Er zijn 2 bestrijdingsperioden voor biologische bestrijding: van maart tot eind juni en van augustus tot begin november.
De bodemtemperatuur moet wel minimum 8° zijn.

Producten: Ecostyle – Aaltjes tegen taxuskever  en Edialux – Biological Systems: Taxuskever

Oudere taxusplanten zullen over het algemeen minder aangetast worden door taxuskevers. Bij oudere planten is de bast immers harder, de larven zullen jonge planten prefereren met zachte bast.

Ik zou dus concluderen dat als je Taxus plant, en dit is zeker de moeite waard, het is immers een haag die weinig onderhoud vraagt, hou er dan rekening mee dat de grond niet te nat is en begiet eventueel preventief met aaltjes. Het is een kleine moeite en helemaal niet giftig (in tegenstelling tot de chemische bestrijding van taxuskever).

Klik hier voor meer informatie over ziekten en plagen.

Dit artikel gaat over de bestrijding van taxuskever het afsterven bruin worden van een taxushaag taxus op natte grond